Zdjęcie o Stylowi rodzice z dzieckiem w salonie świątecznym. mama siedzi przy stoliku i trzyma dziecko w ramionach ojca stoi obok nich. Obraz złożonej z chłopiec, światła, femaleness - 234056134
Hasła do definicji: w salonie obok Xsary na 4 litery pierwsza SHasłoOkreślenie hasłaSaxow salonie obok Xsary Krzyżówka zagadka literowa polegająca na wpisywaniu odgadywanych haseł w rubryki krzyżujące się ze sobą Krzyżówki mogą różnić się od siebie wielkością, stopniem trudności, wiekiem odbiorcy. Wyszukiwarka odpowiedzi do krzyżówek, podając hasło lub/i określenie. Więcej na stronie pomocy dla krzyżówkowicza Hasło krzyżówkowe „obok astry w salonie” w słowniku szaradzisty. W niniejszym leksykonie szaradzisty dla wyrażenia obok astry w salonie znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówki. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Małe, tanie, usportowione coupe ? ilu młodocianych fanów motoryzacji marzyło (i marzy) o takich pierwszych czterech kółkach? Właśnie dla takich osób przeznaczony był lubiany Opel Tigra. Dzisiaj musi przekonywać o swoich zaletach klientów na rynku wtórnym, gdzie dzielnie stawia czoła groźnej konkurencji. Czy dalej ma w sobie to ?coś?? Niewielka Tigra po raz pierwszy została zaprezentowana szerszej publiczności w 1993 roku w czasie salonu samochodowego we Frankfurcie będąc jeszcze w formie koncepcyjnej. Seryjna wersja powstała w oparciu o płytę podłogową i podzespoły Corsy B. Samochód zebrał na tyle pozytywne opinie, że błyskawicznie podjęto decyzje o rozpoczęciu seryjnej produkcji. Niestety, mimo nieźle skalkulowanej ceny i atrakcyjnego wyglądu model nie odniósł oszałamiającego sukcesu na rynku. Produkcję zakończono w 2000 roku po wyprodukowaniu nieco ponad 250 tysięcy egzemplarzy. Stylistka i wnętrze Wygląd nadwozia to najmocniejsza strona fantazyjnego Opla ? niska, dynamiczna i obfitująca w modne w latach 90-tych obłości sylwetka od razu podpowiada sportowe aspiracje modelu. Same rozważania nad detalami stylistycznymi mogą zająć użytkownikowi sporo czasu i zapewne często będzie dzielił się swoimi spostrzeżeniami w dyskusjach ze znajomymi. Tigra potrafi skutecznie rozbudzić wyobraźnię nie tylko wśród mężczyzn ? gro użytkowników uroczego Opla stanowią kobiety, które nierzadko swoje samochody traktują lepiej niż ? wybranków serca. Model przez cały okres produkcji nie doczekał się poważnych zmian stylistycznych. Zestarzał się jednak na tyle dobrze, że nawet dziś potrafi przyciągać zaciekawione spojrzenia przechodniów. Z tego powodu na pewno spodoba się wszystkim, którzy szukają dla siebie czegoś wyrazistego. W środku ?wieje? Corsą ? deska rozdzielcza w całości została przejęta właśnie z tego modelu, co chociażby ze względu na koszty jest całkowicie zrozumiałym posunięciem. Szkoda tylko, że we wnętrzu brakuje choćby jednego elementu przypominającego o tym, że jedziemy samochodem o sportowym zacięciu, nie wspominając już o wyraźnym kontraście między wyglądem kokpitu a karoserii. Nie można za to przyczepić się do ergonomii. Kierowcom spodoba się niska pozycja za kierownicą i całkiem wygodne fotele. Z tyłu co prawda wygospodarowano (raczej awaryjne) miejsca dla dwóch pasażerów, ale trzeba być prawdziwym sadystą żeby pozwolić komukolwiek tam podróżować. Bagażnik ma pojemność 215 litrów, a dzięki złożeniu tylnej ?ławy? można uzyskać całkiem przyzwoite 425 litrów. Atutem jest bogate (jak na tamte czasy) wyposażenie seryjne ? najlepiej wypadają tu oczywiście egzemplarze z końca produkcji. Silniki/Zawieszenie Tigra oferowana była z dwoma szesnastozaworowymi silnikami benzynowymi ? o mocy 90 KM i o mocy 106 KM. Obie jednostki pochodzą z rodziny Ecotec i znane są doskonale z innych modeli koncernu. Chociaż sprawnie radzą sobie z napędzaniem niedużego Opla, to ich wigorem zawiedzeni będą fani mocniejszych wrażeń – przyspieszenia od 0-100 km/h w granicach 9,5-12 sekund w zależności od wybranej jednostki wprawdzie nie są najgorszymi wynikami, jednak Tigra wyraźnie zasługuje na coś więcej. Z tego powodu wiele osób decydowało się na tuning albo na przekładkę większych silników (np. 16v z Astry czy Vectry). Średnie zużycie paliwa kształtuje się na poziomie 7,5-9 litrów na 100 kilometrów. Napęd oczywiście przenoszony jest na przednie koła za pośrednictwem niezbyt precyzyjnego, 5-biegowego ?manuala? lub rzadko spotykanej czterobiegowej skrzyni automatycznej (występowała wyłącznie z silnikiem Zawieszenie również zostało przejęte z Corsy ? z przodu znajdziemy więc kolumny MacPhersona, a z tyłu belkę skrętną. Podobno nad zestrojeniem tych komponentów pracował należący wówczas do koncernu GM Lotus, ale bardzo możliwe, że jest to tylko tani chwyt marketingowy. Niemniej jednak podczas pokonywania zakrętów Tigra może dostarczyć swojemu kierowcy wiele frajdy, chociaż ma wyraźną tendencję do podsterowności. Sztywne nastawy zawieszenia co prawda negatywnie odbijają się na komforcie jazdy, ale zważywszy na ogólny charakter wozu ciężko uznać to za wadę. Zwinna Tigra dobrze sprawdza się w trakcie manewrowania w mieście, ale niski prześwit wymaga ostrożności przy parkowaniu i pokonywaniu nierówności Typowe usterki Ople z lat 90-tych nie są znane z wybitnej odporności antykorozyjnej i podobnie jest w tym przypadku, dlatego dokładne sprawdzenie stanu wszystkich (!) blach i spawów jest jedną z najważniejszych czynności przed kupnem – najbardziej narażone na ataki rdzy są egzemplarze sprzed 1997 roku. Problem opanować pomaga zastosowanie dodatkowego zabezpieczenia antykorozyjnego. Za wodę przedostającą się do wnętrza odpowiedzialne są kiepskie uszczelki szyb – wymiana wszystkich na nowe powinna pomóc. Jednostki napędowe odznaczają się przyzwoitą trwałością, ale w intensywnie użytkowanych egzemplarzach różne usterki potrafią lawinowo nękać właścicieli. Motor znany jest z dużego zużycia oleju, nieobce są mu także wycieki. Problem dotyczy także skrzyń biegów ? podobnie jest w przypadku mniejszego motoru Kłopotliwe bywają zawory EGR, silniczki krokowe, alternatory i układy zapłonowe. Różne figle może sprawiać elektronika (np. centralny zamek). Przez swoje sztywne nastawy na wielką próbę wystawiane jest zawieszenie, gdzie szczególnie szybko zużywają się elementy gumowe i łączniki stabilizatorów. Użytkownicy często narzekają na niezbyt wydajny układ chłodzenia, dlatego stosunkowo często spotykane są egzemplarze z większymi lub zmodyfikowanymi chłodnicami. Na szczęście, techniczne pokrewieństwo z Corsą znacząco obniża koszty napraw i wpływa na świetną dostępność części mechanicznych. Gorzej jest z ?blacharką?, ale to nie powinno nikogo dziwić? Werdykt Własną Tigrę można mieć już za około dwa tysiące złotych, a najlepiej utrzymane warte są około 9 tysięcy. Niestety, na rynku dominują z oczywistych względów egzemplarze mocno wyeksploatowane i po różnych naprawach blacharskich. Podsumowując, Opel Tigra I to kawał dobrego samochodu ? ma wyrazisty styl, jest zwinny i w dobrych rękach pewnie nie raz zaskoczy kierowców znacznie mocniejszych wozów. Co więcej, mimo kilku bolączek nie powinna być szczególnie kłopotliwa w eksploatacji. Zazdrosne miny znajomych w niemal identycznych ?golfikach? dostaniemy gratis. Autor: Daniel Banaś Maryja z Dzieciątkiem stoi obok napisu: „Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai”. Służebnica Pańska, specjalistka od „mowy miłości”, patronuje słynnej propozycji Wysokie odmiany astrów wykorzystywane są do obsadzania płotów i grup parkowych jako tło dla niższych roślin, natomiast niskie ładnie wyglądają na skalniakach, obwódkach rabat oraz w pojemnikach. Choć astry zawsze kojarzyły się z jesienią, warto pamiętać, że niektóre gatunki kwitną już od czerwca. Kwiaty astrów w zależności od odmiany są białe, czerwone, niebieskie, fioletowe oraz w różnych odcieniach różu. Astry można podzielić na dwa typy: astry jednoroczne (Callistephus chinensis) oraz niespokrewnione z nimi astry bylinowe, potocznie zwane marcinkami. Obecnie znanych jest aż 600 gatunków tych roślin. Uprawa i pielęgnacja astrów Uprawa i pielęgnacja astrów jest stosunkowo prosta. Astry najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych. Posadzone w półcieniu, kwitną mniej obficie. Lubią glebę przepuszczalną i lekko wilgotną. Astry wymagają regularnego podlewania, długotrwałe przesuszenie gleby powoduje usychanie liści i rośliny kwitną mniej obficie. Aby astry pięknie kwitły, w pierwszym okresie wegetacji należy zasilać je nawozem wieloskładnikowym, unikając jednak nawozów azotowych. Po przekwitnięciu, łodygi astrów ścinamy tuż przy ziemi. Przykryte suchymi liśćmi lub próchnicą, doskonale zniosą zimę. Na tym samym stanowisku roślinę można przetrzymywać przez okres 3–4 lat. Po tym czasie dobrze jest "odmłodzić" rośliny, oddzielając najmłodsze podziemne kłącza, jednocześnie zmieniając stanowisko. Rozmnażanie najlepiej przeprowadzić wiosną, w kwietniu lub maju, ale można również jesienią. Astry dobrze profilaktycznie spryskać preparatem grzybobójczym, co uchroni je przed atakiem mączniaka czy szarej pleśni. Wysokie odmiany, takie jak nowoangielskie czy nowobelgijskie, wymagają stosowania podpór. Najpopularniejsze odmiany astrów: astry nowoangielskie, astry nowobelgijskie, astry krzaczaste, astry alpejskie Astry nowoangielskie pochodzą z Ameryki Północnej i osiągają wysokość od 100 do 180 cm. Tworzą zwarte kępy o sztywnych łodygach, zdrewniałych u dołu i pokrytych szorstkimi liśćmi. Astry nowoangielskie nie wytwarzają rozłogów, co sprawia, że w ich bezpośrednim sąsiedztwie można sadzić inne rośliny. Ich kwiaty w zwartych wiechach na końcu łodygi, podobne do stokrotek, zamykają się po ścięciu, podczas deszczu oraz po zmroku. Astry nowoangielskie "Barris Pink" Astry nowoangielskie nie nadają się więc na kwiaty cięte. Za to są miododajne i przyciągają motyle. Kwitną od września do listopada. Popularną odmianą astra nowoangielskiego jest "Lady in Blue" o niebiesko-fioletowych kwiatach czy "Paul Gerber" o kwiatach różowych. Astry nowobelgijskie również pochodzą z Ameryki Północnej. Osiągają wysokość od 40 do 160 cm. Ich sztywne łodygi rozgałęziają się w górnej części. Liście mają ciemnozielone i gładkie. Astry nowobelgijskie wymagają żyznej gleby i słonecznego stanowiska. Silnie się rozrastają, tworząc liczne rozłogi. Kwitną bardzo obficie, od sierpnia do października. Foto: motorolka / istock Astry nowobelgijskie Astry nowobelgijskie doskonale nadają się na wielopoziomowe kompozycje oraz na kwiaty cięte. Ciekawą odmianą astra nowobelgijskiego jest "Royal Ruby" o czerwonych kwiatach czy "Weisser Elephant" o białych kwiatach. Astry krzaczaste lub karłowate osiągają wysokość do 40 cm. Są roślinami mało wymagającymi i trwałymi. Cechują się zwartym kulistym kształtem. Na wierzchołkach pędów, pokrytych wąskimi, lancetowatymi liśćmi, mają rozgałęzione wiechy kwiatów. Astry krzaczaste ładnie prezentują się na obwódkach rabatek, na skalniakach oraz w pojemnikach na balkonach czy tarasach. Foto: ALAMY LIMITED / Agencja BE&W Astry krzaczaste Popularną odmianą jest "Blue lagune" w kolorze niebiesko-fioletowym, "Kassel" o kwiatach różowych czy różowo-fioletowy "Herbstgruss von Bresserhof". Astry alpejskie w naturze rosną w górach Azji, Ameryki Północnej i Europy. W Polsce dziko rosnące w Tatrach i Pieninach są pod ochroną. To najniższe rośliny z rodziny astrów. Dorastają zaledwie do 30 cm. Foto: cordwainer / Shutterstock Astry alpejskie Liście są zielonkawe i podłużne, pokryte owłosieniem. Kwiaty w zależności od odmiany mogą być białe, fioletowe, niebieskie lub różowe. Astry alpejskie zakwitają bardzo wcześnie, bo już w maju. PRZEBIEG ASTRY: najświeższe informacje, zdjęcia, video o PRZEBIEG ASTRY; W tych autach najczęściej kręcą liczniki. Golfa i Astry nie ma na tej liście 15-09-2021 12: gdy większość roślin kończy już kwitnienie i ogród wydaje się coraz bardziej opustoszały, zakwitają wesołe astry. Czekają przez całe lato, by zabłysnąć kolorem właśnie wtedy, kiedy inne rośliny mają już swój najlepszy czas za sobą. Rozkwitają w całej gamie kuszących, nastrojowych odcieni fioletu, różu i nowobelgijskiFot. Jerzy Gumowski / AG1 z 5Aster nowoangielskiFot. Wiesław LipiecAster"Aster" to po grecku gwiazda. Nazwa w pełni oddaje urodę tych kwiatów i ich pozycję wśród innych roślin w ogrodzie - to prawdziwe gwiazdy. Błyszczą na rabatach niezliczoną ilością kwiatów o żółtych środkach w całej gamie fioletów, różów i czerwieni. Pośród uprawianych gatunków znajdziemy bogactwo odmian o kwiatach zarówno pojedynczych, jak i pełnych, o rożnym pokroju i wysokości. Trudno zliczyć zalety tych wspaniałych roślin. Wszystkie są niezwykle wytrzymałe i łatwe w uprawie - znakomite dla początkujących ogrodników. Wdzięk i prostota kwiatów sprawiają, że astry doskonale komponują się z innymi roślinami. Pewnie dlatego znaleźć je można zarówno w wiejskich przedogródkach, jak i nowoczesnych ogrodach słynnych projektantów. Rośliny te kwitną pięknie i obficie, dlatego warto komponować z nich całe rabaty. Efektowny marcinkowy zakątek można zaprojektować tak, że rośliny będą w nim kwitły aż do - gatunki Uprawiane w ogrodach astry to głównie odmiany trzech podobnych do siebie gatunków - nowoangielskiego, nowobelgijskiego i krzaczastego. Pochodzą one z Ameryki Północnej, gdzie rosną na trawiastych preriach, obrzeżach lasów oraz w zaroślach nad brzegami wód. Spośród niezwykłej różnorodności odmian łatwo dobrać takie, które będą pasować do każdego nowobelgijskiNajpopularniejsze są odmiany astra nowobelgijskiego (Aster novi-belgii ) - wysokie, rozrastające się w krótkich rozłogów i tworzące gęste kępy o ciemnozielonych liściach. Rosną bujnie i często dziczeją, dlatego spotkać je można w zapuszczonych, wiejskich ogrodach oraz nad brzegami rzek. Spośród niemal setki uprawianych odmian urodą wyróżniają się ciemnoniebieska 'Little Blue Boy', jasnoniebieska 'Marie Ballard', karminowa 'Patricia Ballard', lawendowo-niebieska 'Plenty', jasnofioletowa 'Royal Blue', biała 'White Ladies', karminowa 'Winston Churchill', różowa o dużych kwiatach 'Fellowship', czerwona 'Freda Ballard' i 'Royal Ruby' oraz niebieska 'Dauerblau'.Aster nowaangieskiNiezwykle atrakcyjną grupę stanowią astry nowoangielskie (Aster novae-angliae ). Łatwo je rozpoznać po jasnozielonych wąskich liściach oraz sztywnych łodygach pokrytych szorstkimi włoskami. Odmiany z tej grupy wyróżniają się wysokością i ładnym zwartym pokrojem. Co ważne - nie tworzą rozłogów, można je zatem bezpiecznie sadzić obok innych bylin bez obaw, że je zdominują. Kwiaty tego gatunku wyglądają na wyjątkowo delikatne dzięki licznym wąskim płatkom o pięknych i czystych kolorach. Liderzy wśród odmian z tej grupy to: różowoczerwony 'Andenken an Alma Pötchke', ciemnofioletowy 'Barr's Blue', różowy 'Barr's Pink', 'Harrington Pink' i 'Rudelsburg', czerwony 'Septemberrubin', biały 'Herbstschnee' oraz niewysoki ciemnopurpurowy 'Purple Dome'.Aster krzaczastyNajniższe są astry krzaczaste (Aster dumosus ). Uprawiane odmiany powstały ze skrzyżowania z astrem nowobelgijskim. Te niskie i zwarte rośliny szybko rozrastają się w rozłogi, tworząc atrakcyjnie wyglądające dywany. Wykorzystuje się je do tworzenia obwódek rabat i jako rośliny okrywowe w ogrodach skalnych. Do najwartościowszych odmian należą rożowokarminowa 'Alice Haslam', jasnoróżowa 'Herbstgruss von Bresserhof' o dużych kwiatach, niebieska 'Lady in Blue', liliowa 'Prof. Anton Kippenberg', niebieska 'Silberblaukissen' i biała 'Snowsprite'.Aster gładkiSpośród najnowszych odmian warto zwrócić uwagę na aster gładki (Aster laevis ) 'Bluebird' o dużych fioletowoniebieskich kwiatach i szerokich liściach. Ta wartościowa roślina nie tylko kwitnie obficie, ale jest też dość odporna na mączniaka. Rozrasta się dzięki krótkim rozłogom i tworzy kępy. Z odmian o ozdobnych liściach warto polecić Aster lateriflorus 'Prince' i 'Lady in Black' wyróżniające się purpurowym kolorem liści i pędów. Są one dekoracyjne nawet wówczas, gdy nie kwitną. Ich ciemne kępy doskonale wyglądają obok roślin o liściach jasnoniebieskich, srebrzystych i wrzosolistnyAtrakcyjne ulistnienie ma także aster wrzosolistny (Aster ericoides ). Gatunek ten ma mocno rozgałęzione pędy oraz liście wąskie jak igiełki. Zakwita w październiku, okrywając się mnóstwem drobnych, białych kwiatków i zdobi ogród aż do mrozów. W uprawie spotyka się odmiany o kwiatach niebieskich - 'Bluestar' i różowych - 'Esther'. Aster wrzosolistny lubi miejsca suche i słoneczne. Cechy podobne do niego ma pochodzący z południa Europy aster wąskolistny (Aster sedifolius ) 'Nanus'. Jego liczne gałązki pokryte wąskimi listkami tworzą efektowne poduchy. Kwitnie na gawędkaDość rzadko uprawiany aster gawędka (Aster amellus ) kwitnie od lipca do września. Gatunek ten lubi piaszczyste i suche gleby. Doskonale nadaje się do obsadzania ogrodowych rabat. Rośnie powoli i może pozostawać w jednym miejscu bez przesadzania przez wiele lat. Ma ponad 40 odmian. Do najpopularniejszych należą: fioletowoniebieska 'King George', jasnoniebieska 'Blütendecke', niebieska 'Lac de Géneve' i 'Rudolf Goethe' oraz ciemnofioletowy 'Violet Queen'. Bardzo wartościowy, choć nie do końca mrozoodporny jest aster Frikarta (Aster x frikartii ) 'Mönch', który kwitnie przez całe lato, aż do końca jesieni wydając liczne jasnofioletowe rozkrzewiony i sercowatyNiektóre astry wyglądają zupełnie inaczej niż popularne marcinki. Patrząc na pochodzące z Ameryki Północnej astry rozkrzewione (Aster divaricatus ) i astry sercowate (Aster cordifolius ), trudno byłoby pomyśleć, że to jedna grupa roślin. Tworzą one niewysokie kępy o jasnozielonych, podłużnie sercowatych liściach. Kwitną na biało późnym latem, wydając liczne drobne kwiatki zebrane w luźne kwiatostany. Najlepiej sadzić je w dużych, gęstych grupach. Warto wiedzieć, że dobrze znoszą suszę i rosną nawet w półcieniu. Z powodzeniem można je stosować jako gatunki okrywowe, sadzić pod koronami drzew oraz pod botanicznych ciekawostek spodoba się pochodzący z Dalekiego Wschodu (z Syberii, Korei, Japonii) aster tatarski (Aster tataricus ). Gatunek ten osiąga imponującą wysokość 2-2,5 metra. Zakwita późną jesienią. Jego odmiana 'Jindai' osiąga 1,2 m wysokości. Aster tatarski rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom. Lubi stanowiska żyzne i alpejski - kwitnie wiosnąNie wszystkie astry kwitną pod koniec lata oraz jesienią. W ogrodach można uprawiać również gatunki kwitnące wiosną na przełomie maja i czerwca. Najbardziej znany jest aster alpejski (Aster alpinus ), który rośnie między innymi na wapiennych skałach w Tatrach i Pieninach. Tworzy niskie rozety, z których wyrastają krótkie łodygi zakończone pojedynczymi kwiatami. W zależności od odmiany kwiaty mogą być fioletowe, różowe lub tongolski - kwitnie wiosnąW tym samym czasie kwitnie pochodzący z Chin aster tongolski (Aster tongolensis ). Roślina ta tworzy zwarte łany. Jej fioletowoniebieskie kwiaty mają charakterystyczny pomarańczowożółty środek. Uprawia się dwie jego odmiany - 'Berggarden' i 'Wartburgstern'. Obydwa gatunki lubią miejsca słoneczne. Najlepiej sadzić je na rabatach pośród niskich bylin oraz w ogrodach - kompozycjeZ niskich odmian astrów krzaczastych można robić obwódki rabat i stosować je jako rośliny okrywowe. Dobrze prezentują się one także na wrzosowiskach wśród kępkowych traw, np. kostrzewy sinej i trzęślicy modrej 'Variegata'. Średniowysokie gatunki oraz odmiany o ładnym pokroju, takie jak aster gładki 'Bluebird', wąskolistny 'Nanus' i odmiany astrów wrzosolistnych, mogą rosnąć pojedynczo w otoczeniu niższych roślin kobiercowych lub w rzędach wzdłuż ścieżek, nadając rabatom określony odmiany mogą tworzyć środkowe piętro lub rosnąć z tyłu rabaty bylinowej. Ponieważ odmiany astrów nowoangielskich i nowobelgijskich mają tendencję do zrzucania dolnych liści, dobrze jest podsadzać je zawilcami japońskimi i późnymi odmianami floksów wiechowatych. Z przodu rabaty astrom towarzyszyć może rozchodnik okazały 'Herbstfreude' lub 'Matrona' o purpurowych liściach, jeżówka purpurowa, pomarańczowy i żółty dzielżan, złocista nawłoć oraz dalie lub gigantyczne sadźce purpurowe. Rabaty z marcinkami warto urozmaicić również trawami ozdobnymi. Doskonale komponują się one z kwitnącymi jesienią odmianami miskanta chińskiego oraz spartyną grzebieniastą 'Aureomarginata' i trzcinnikiem ostrokwiatowym 'Karl Foerster'. Niskie odmiany ciekawie wyglądają obok roślin o srebrnych liściach, np. czyśca, kocimiętki Faassena, bylicy i rogownicy, oraz przebarwiających się krzewów - irgi, berberysów, pęcherznicy 'Diabolo' i perukowca 'Royal Purple' o purpurowych liściach, które stworzą dla astrów nastrojową - uprawia i pielęgnacjaWszystkie gatunki marcinków wymagają stanowisk słonecznych i przewiewnych. Bujnie rosnące astry nowoangielskie, nowobelgijskie i krzaczaste lubią gleby przepuszczalne, żyzne oraz wilgotne. Aby wyglądały zdrowo i kwitły obficie, należy je w sezonie nawozić i podlewać. Na suchym i ubogim podłożu szybko tracą dolne gatunki można sadzić na słabszych glebach. Dotyczy to szczególnie gatunków o węższych liściach, np. astra wąskolistnego, wrzosolistnego i Frikarta. Wolą one podłoże przepuszczalne i bardziej gatunki, poza astrem Frikarta, są w pełni mrozoodporne. Rosnące w ogrodzie skalnym astry alpejskie i tongolskie należy okrywać na zimę gałązkami drzew rozmnaża się przez podział (w kwietniu i maju). Szczególnie szybko rozrastają się astry krzaczaste i nowobelgijskie. Aby rośliny rosły bujnie i obficie kwitły, wymagają dzielenia co dwa, trzy lata. Rzadziej można dzielić astry nowoangielskie oraz astra odmiany astrów nowoangielskich i nowobelgijskich wymagają podwiązywania. Niższe, silniej rozkrzewione okazy można otrzymać, uszczykując rośliny kilka razy w czerwcu oraz w połowie nowobelgijskie i krzaczaste są podatne na mączniaka prawdziwego. By zmniejszyć ryzyko infekcji, należy zapewnić dobrą cyrkulacje powietrza pomiędzy poszczególnymi kępami, sadząc rośliny z zachowaniem odpowiednio dużych odległości (co najmniej na szerokość kępy, żeby można było swobodnie przejść między kępami). Zbyt gęsto rosnące okazy trzeba prześwietlać, usuwając część o: AUTA W KLASIE CORSY: najświeższe informacje, zdjęcia, video o AUTA W KLASIE CORSY; Opinie Moto.pl: nowy Opel Corsa. Poznaliśmy szóstą generację miejskiego klasykaPółki i półki. Najłatwiejszym, bezpretensjonalnym i najtańszym sposobem umieszczenia wszystkich książek, wazonów czy figurek w salonie jest powieszenie na ścianie nad sofą najbardziej zwyczajnych lub niezwykłych półek. Oczywiście nie wieszaj ich zbyt nisko. W przeciwnym razie każdy, kto wstanie z kanapy, ryzykuje kontuzję.